معرفی گوشه‌ای از جاذبه‌های گردشگری شهرستان‌های چابهار و کنارک:

حرکت در جاده مریخی‌ها به مقصد زیباترین درک دنیا

نظر به اینکه امروزه در دنیا صنعت توریسم به لحاظ ماهیت اقتصادی و درآمدزایی آن در سال‌های اخیر از شتاب قابل ملاحظه‌ای برخوردار بوده است، اکثرکشورها مهم‌ترین راهکار برای دستیابی  به تحول و توسعه پایدار را پرداختن به حوزه گردشگری می‌دانند؛ به همین دلیل صنعت توریسم در سال‌های اخیر به عنوان پیشروترین صنایع در جهان محسوب می‌شود‌.

به گزارش اخبار آزاد مناطق، ایران به لحاظ دارا بودن جاذبه‌های طبیعی‌، تاریخی و گردشگری، جزء ۱۰کشور برتر در جهان است که می‌توان با برنامه‌های راهبردی مشخص، با چشم‌انداز توسعه‌ای به اهداف در توسعه گردشگری پایدار رسید. استان سیستان و بلوچستان نیز با ظرفیت‌های عظیم تاریخی‌، طبیعی و دریایی با آب هوای متنوع و در جنوب شرق کشور، سهم و نقش زیادی برای تحقق اهداف دارد.

با عنایت به آمار چشمگیر گردشگران ساحلی تفریحات دریایی در دنیا، با وجود ظرفیت‌های ساحلی بکر و زیبا در نوار ساحلی شهرستان‌های چابهار و کنارک می‌توان درصدی از این گردشگران را به این منطقه جذب کرد که در این مجال به معرفی تعدادی از جاذبه‌های طبیعی و گردشگری  شهرستان های چابهار و کنارک خواهیم پرداخت‌.

 

شهرستان چابهار

چابهار یکی از مهم‌ترین شهرهای بندری ایران است که از نظر اقتصادی و گردشگری بسیار مورد توجه عموم مردم قرار دارد. این شهر در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان واقع شده و تنها بندر اقیانوسی ایران است که در کرانه دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد. از لحاظ آب و هوایی در تابستان خنک‌ترین بندر و در زمستان گرم‌ترین بندر ایران بشمار می‌رود‌.

 

? کوه‌های بدلندی (مریخی)

یکی از مناظر بدیع و سحرانگیز از جذابیت‌های جاده ساحلی چابهار به بریس، کوه‌های مریخی است که به موازات ساحل از منطقه کچو تا نزدیک خلیج گواتر کشیده شده است. این اشکال در واحد مارنی ژیپس‌دار با میان لایه‌های ماسه سنگی، مناظر زیبا از پستی و بلندی‌های منطقه ایجاد کرده است که به زمین‌های بدبوم، کلوت، کوه‌های مریخی، کوه‌های مینیاتوری یا هزار دره مشهور است.

این کوه‌ها در امتداد خاوری-‌باختری موازی با طول جاده ۷۱کیلومتر و چابهار به گواتر به صورت ستیغ‌های متوالی به طول ۳۱مساحت ۲۷۱۱کیلومتر مربع با شکل ویژه‌ای که دارند، فاقد پوشش گیاهی هستند و همچنین فرسایش در آنها موجب شیارهای زیبایی شده است. شاخص‌ترین این نواحی را می‌توان در حد فاصل لیپار-‌بریس، جاده چابهار-کنارک به سمت پارک هوتان و در نزدیکی روستای کمبل و گوران‌کش مشاهده نمود. این عارضه را می‌توان شاخص‌ترین پدیده ژئومورفولوژیکی این ناحیه بشمار آورد که هیچ منطقه دیگری از ایران با این تراکم و زیبایی مشاهده نمی‌شود.

 

? پدیده موج فشان

امواج پس از برخورد با سواحل صخره‌ای در فصل بادهای موسمی گاها از جذابیت‌های موجود در مسیر این جاده، پدیده موج‌فشان دریاست که ۲۱ تا ۸۱متر اوج می‌گیرند.

 

? جنگل‌های دریایی حرا (مانگو)

در ناحیه ساحلی خلیج گواتر به ویژه در خورباهو و در نزدیکای محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می‌ریزد، جنگلی از نوع حرا پدیدار می‌شود. حرا درختچه‌ای است که در مرداب‌های نواحی گرم کرانه‌های عربستان، مصر و جنوب ایران ازجمله شهرستان چابهار می‌روید.

 

? پدیده گل‌فشان

در بین دشت کهیر و تنگ در ۲۱کیلومتری روستای کهیر در مسیر جاده تنگ به گالک به فاصله چند کیلومتری سه تپه کوچک گلفشان به ارتفاع ۱۱ تا ۲۱متر وجود دارد که دوتای آنها به شکل تپه و غیرفعال و یکی از آنها در حال حاضر فعال بوده و از دهانه آن گل طوسی رنگ تراوش می‌کند و یکی از اشکال و پدیده‌های زمین ریخت‌ شناسی بسیار زیبا و بدیع در منطقه می‌باشد.

مردم منطقه چابهار و حومه از اصطلاحات متعددی مانند گل‌پر، باوتن‌، گل‌پاشان و ناپاگ برای گل‌فشان‌ها استفاده می‌کنند‌. گل‌فشان‌ها در واقع پدیده‌ای طبیعی است که به صورت تپه‌ای مخروطی بوده و از دهانه آن گاز متان و دی‌اکسید‌کربن به همراه گل خارج می‌شود. گل‌فشان‌ها علاوه بر این که یکی از مناظر جالب و زیبای زمین گردشگری هستند، خواص درمانی خاص خود را دارند، به طوری که از گل آن برای درمان بسیاری از بیماری‌ها استفاده می‌شود.

 

? درک؛ تلاقی صحرا ودریا

روستای درک تنها نقطه‌ای در ایران و چهارمین در جهان است که در آن می‌توان نظاره‌گر پدیده شگفت‌انگیز طبیعی تلاقی صحرا و دریا را در کنار هم بود. روستای درک در ۱۷۰کیلومتری غرب چابهار و در فاصله ۱۰کیلومتری مرکز بخش زرآباد در شهرستان کنارک واقع شده است.

تماشای تپه‌های ماسه‌ای چشم‌نواز، ساحل صخره‌ای، شنی و مرجانی، کوه و جنگل، گله‌های گوسفند، بز و شتر همه در یک جا در روستای درک قابل مشاهده است‌. جالب اینکه در این منظر بسیار زیبا در کنار این تلاقی، باغات با درختان مثمر و متنوع و خاص اقلیم استوایی از قبیل موز، انبه، چیکو، نخل بانیز به چشم می‌خورد که نگاه هر گردشگری را به خود جلب می‌کند. مقصدی که در چند سال گذشته به یکی از محبوب‌ترین و جذاب‌ترین مناطق گردشگری ایران برای طبیعت‌گردان تبدیل شده و سیستان و بلوچستان را به شکلی متفاوت به مردم معرفی کرده است.

این ظرفیت خدادادی و منحصربه‌فرد در سواحل اقیانوسی با برنامه‌ریزی خوب و ایجاد زیرساخت‌های لازم نرم و سخت می‌تواند زمینه جذب گردشگران داخلی و خارجی را به خود جلب کند؛ همچنین این اقدام می‌تواند اشتغال ده‌ها نفر از بومیان منطقه را فراهم نماید.

 

جاذبه‌های گردشگری بندر بریس

بندر صیادی بریس در پای یک صخره کوهستانی ایجاد شده است و قایق‌ها به طرز زیبایی در کنار اسکله پهلو گرفته‌اند. بی‌تردید، بریس یکی از زیباترین اسکله‌های صیادی ایران است، به خصوص به دلیل داشتن هوای مناسب در زمستان، که می‌تواند مکان مناسبی برای گردشگری زمستانه محسوب گردد.

وزش بادهای موسمی مونسون در ایام تابستان از اقیانوس هند به سواحل چابهار ازجمله ساحل بریس از گذشته همواره به عنوان یکی از عوامل طبیعی این منطقه در جذب گردشگر محسوب می‌شده است. این بادهای فصلی با شدت و ضعف تا پایان شهریورماه ادامه دارد و باعث می‌شود تا در فصل تابستان و گرم‌ترین ماه‌های سال، هوای چابهار بیش از اندازه گرم نباشد و چابهار را به خنک‌ترین بندر جنوب کشور در تابستان تبدیل کرده است. همچنین در صورت مساعد بودن شرایط بارندگی، فواصل جاده بریس و کوه‌ها و تپه‌های مخروطی آن، یکی از مناظر بدیع طبیعت را خلق کرده است. در این منطقه می‌توان پدیده‌های ژئوتوریستی متعددی ازجمله فروسایی و فرساییدگی، دگرشیبی، فرسایش ساحلی، هم‌شیبی، انواع رخنمون و برونزد را مشاهده کرد که هرکدام از این پدیده‌ها به صورت منفرد می‌تواند جاذبه‌های زیبای ژئوتوریستی محسوب شده و حجم انبوهی از اکوتوریست‌ها و ژئوتوریست‌ها را به این منطقه سوق دهند.

 

جاده ساحلی بریس

جاده ساحلی بریس از مناطق بکر و منحصر‌به‌فرد سواحل جنوبی کشور است‌. در یک طرف این جاده دریا و در سمت دیگر چشم‌اندازهای زیبایی از کوه‌ها و اشکال متنوع زمین ساختی قابل مشاهده است. صخره‌هایی که در امتداد این جاده قرار دارد، بر اثر فرسایش آبی به اشکال مختلفی در آمده است.

در کنار جاذبه‌های یاد شده فوق، آثار شناسایی و ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران از قبیل وجود محوطه‌های تاریخی قبل از اسلام در بافت روستای تیس و کشف ابزار سنگی از محوطه‌های اطراف آن مربوط به دوران پارینه سنگی به گواه محققان تاریخی و اسناد قدیمی‌، غارهای بان مسیتی‌، قلعه پرتغالی‌ها و قدیمی‌ترین بندرگاه تاریخی نیز در این محدوده وجود دارد که با بررسی باستان‌ شناسی حاشیه بندرگاه تیس‌، مرمت بناهای تاریخی‌، ایجاد موزه قدیمی در باغ تیس و ساماندهی اسکله قدیمی و مطالعه‌ محور تاریخی و گردشگری با برنامه‌ریزی و مدیریت درست و رعایت اصولی ضوابط حفاظتی عرصه و حریم و منظر، در آینده می‌توان این منطقه را به عنوان منظر فرهنگی‌، تاریخی و طبیعی در فهرست آثار جهانی یونسکو به ثبت رساند تا چابهار در آینده کانون توجهات بین‌المللی در زمینه گردشگری قرار گیرد.

 

پیشنهادات جهت توسعه صنعت گردشگری در منطقه‌:

– توسعه تاسیسات ساحلی مانند ایجاد پلاژهای ساحلی آقایان و بانوان، هتل و رستوران‌های دریایی

– توسعه و بهبود راه‌های ارتباطی جهت دسترسی آسان‌تر و کم‌ هزینه‌تر به منطقه

– استفاده از توان مشارکتی مردم در تمام مراحل برنامه‌ریزی گردشگری

– فراهم نمودن امکانات ورزش‌های دریایی و ساحلی

– ایجاد زیرساخت‌های گردشگری در دو محور گردشگری چابهار به گواتر و چابهار به درک

– ارائه آموزش‌های لازم به مردم بومی در زمینه را‌ه‌اندازی مراکز اقامتی بومی و پذیرایی از گردشگران

– بهبود زیرساخت‌های حمل و نقل داخلی و ایجاد خطوط کشتیرانی به کشورهای همسایه