مناطق آزاد یکی از اصلیترین راهکارها برای تبدیل اقتصاد درونگرای داخلی به اقتصاد باز و آزاد بینالمللی است؛ در اصل مناطق آزاد، دروازه ورود به بازارهای بینالمللی با توجه به پتانسیلها، ظرفیتها و فرصتهای اقتصاد داخلی کشور هستند. خاستگاه اصلی ایجاد مناطق آزاد که سیاستهای برونگرایانه تجاری-اقتصادی را مبتنی بر گسترش صادرات به منظور توسعه اقتصادی کشور و توسعه تجارت و برقراری ارتباط بینالمللی میداند، تحرک در اقتصاد منطقهای است.