در عصر حاضر اگر نگوییم ارتباطات اولین عنصر و اساسی‌ترین اصل مورد نیاز بشر است، اما به جرات می‌توان گفت یکی از بنیادی‌ترین دانش‌ها و مهم‌ترین عوامل پیشرفت انسان امروزی و شالوده و زیربنای سایر علوم قرن حاضر است.

از مهم‌ترين ويژگي‎هاي منابع انساني در مناطق آزاد و ويژه اقتصادي، بهره‌مندي آنان از دانش و اشتراك آن است.

کشورهای متفاوتی اعم از توسعه یافته و در حال توسعه با توجه به ویژگی مناطق آزاد تجاری-صنعتی برای دستیابی به هدف‌هایی نظیر توسعه اقتصاد ملی، جذب سرمایه‌های خارجی، استفاده از برتری‌های نسبی، ایجاد فرصت‌های شغلی، تربیت نیروی انسانی، افزایش درآمدهای ناشی از فعالیت‌های خدماتی، افزایش کارایی اقتصاد ملی، توسعه منطقه‌ای و تبدیل بخش‌های عقب مانده به قطب‌های توسعه، اقدام به ایجاد مناطق آزاد تجاری-صنعتی کرده‌اند.

یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که در مسیر توسعه اقتصادی در مناطق آزاد شاهد هستیم، عدم تفویض اختیارات کامل سازمان‌های دولتی و وزارتخانه‌ها طبق قانون به این مناطق است.

سال‌هاست که مناطق آزادی‌ها که شامل مدیران و مسئولین سازمان‌ها، سرمایه‌گذاران و فعالین اقتصادی و همچنین مردمان بومی می‌شود، از دخالت‌های دستگاه‌های سرزمین اصلی در امور این مناطق گلایه‌مند هستند. از سوی دیگر منتقدین نیز به دلایل و بهانه‌های گوناگون، عملکرد و کارکرد مناطق آزاد کشور را زیر سوال می‌برند و تمام اتهامات و مشکلات را به این مناطق نسبت می‌دهند.