سال98 با تمام مشکلات، چالش‌ها، غم‌ها و شادی‌ها رو به پایان است؛ سالی که کشور عزیزمان یکی از سخت‌ترین سال‌های اقتصادی را پشت سر می‌گذارد؛ تنگ‌تر شدن حلقه تحریم‌ها، تورم و گرانی، افزایش نرخ ارز و کاهش ارزش پول ملی و ده‌ها مورد دیگر که اقتصاد کم‌جان ایران را در شرایط بحرانی قرار داده‌ است.

کشاورزی یکی از مهم‌ترین بخش‌های تولید در اقتصاد هر جامعه می‌باشد. اهمیت این بخش تولیدی به لحاظ تامین مواد غذایی جمعیت و مواد اولیه پاره‌ای از صنایع بر کسی پوشیده نیست. بخش کشاورزی تامین کننده حدود یک چهارم تولید ناخالص داخلی، یک چهارم اشتغال کشور و همچنین حدود یک سوم صادرات غیرنفتی کشور است.

گردشگری و گذراندن اوقات فراغت به شیوه‌ای جدید، جزء جدایی‌ناپذیر جامعه صنعتی و حلقه‌ای مهم در بازتولید آن است. امروزه گردشگری در دنیا یکی از منابع درآمد و از عوامل موثر در تبادلات فرهنگی بین کشورها است و به عنوان گسترده‌ترین صنعت خدماتی جهان حائز اهمیت ویژه می باشد.

امروزه صنعت گردشگری، یکی از بزرگترین و متنوع‌ترین صنایع در دنیا محسوب می‌شود که می‌تواند به عنوان منبع اصلی درآمد و اشتغال، نقش مهمی در رشد و توسعه اقتصادی یک کشور ایفا کند. در این صنعت به عنوان یک صنعت خدماتی، ارائه خدمات به شکلی مناسب و مطمئن که بتواند رضایت گردشگران را فراهم آورد و اندازه‌گیری و مدیریت رضایت گردشگران، کلید بقا و پیشرفت است.

کشور پهناور ایران با در اختیار داشتن بیش از 5هزار کیلومتر مرزهای آبی در شمال و جنوب، دسترسی آسان به آب‌های بین‌المللی، قرار گرفتن در مجاورت غنی‌ترین مخازن نفت و گاز در عمق دریا، مالکیت جزایر متعدد در آب‌های جنوبی، دارا بودن ذخایر غنی آبزیان دریایی و در اختیار داشتن راهبردی‌ترین نقاط حیاتی جهان در قلمرو آبی تحت حاکمیت خود، دارای ویژگی‌ها و مزیت‌های بی‌شماری است.