اهداف شکل‌گیری مناطق آزاد بر کسی پوشیده نیست، اهدافی که مناطق بر‌اساس آن تشکیل شدند و فعالیت خود را به‌طور رسمی در سال‌1372 آغاز کردند. رشد و توسعه اقتصادی‌، ایجاد اشتغال، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقه‌ای، صادرات غیرنفتی، ایجاد اشتغال مولد‌، جلب و تشویق سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی و صادرات مجدد مهم‌ترین اهدافی بود که منجر به تصویب قانون چگونگی اداره مناطق آزاد شد.

فلسفه ذاتی ایجاد مناطق آزاد از نیمه‌دوم قرن بیستم به موضوع بین‌المللی شدن توسعه در جهان برمی‌گردد. جریان توسعه با ارتقاء فناوری‌های ارتباطی و نیز پیچیده شدن فرآیندهای توسعه به شکلی گسترده وابسته به سطح روابط بین‌المللی کشورهای درحال توسعه گردید.

برنامه‌هاي رشد و توسعه اقتصادي، به‌ویژه در کشورهاي درحال توسعه، به میزان تعامل اقتصاد ملی با اقتصاد جهانی بستگی داشته و متاثر از فرآیند پدیده جهانی شدن اقتصاد است. پدیده جهانی شدن نیز تاکنون نشان داده است که اقتصاد ملی کشورها، تحت تاثیر جدي این پدیده قرار دارند. در جهان امروز، با وجود وابستگی‌هاي متقابل، رشد و توسعه اقتصادي در سطح ملی، بدون تعامل فعال با اقتصاد جهانی دچار چالش جدي است‌‌.

رئیس هیات مدیره و مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش اجرای ماده‌65 قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور را برای رونق همه‌جانبه مناطق آزاد به ویژه در جزیره کیش ضروری دانست.

‌مناطق آزاد ایران با عنایت به ظرفیت‌ها و مزیت‌های بی‌بدیل و منحصربه‌فردی که درخصوص وجود سواحل و چسبندگی اغلب این مناطق همچون قشم، کیش، چابهار و انزلی به دریا دارند، درواقع دارای پتانسیلی قدرتمند در رابطه با استفاده حداکثری از ایجاد چرخه اقتصاد دریامحور در کشور هستند.