آنچه که امروز به‌ عنوان خروجی عمومی از تمامی نظریات توسعه قابل فهم است، تمرکز بر برنامه‌ریزی برای توسعه مبتنی بر ظرفیت‌های طبیعی و توان تکنولوژی سرمایه انسانی با قدرت یادگیری و البته جغرافیای استراتژیک و دسترسی به بازارهاست.