مناطق آزاد از ابتدای تاسیس در ایران، همواره مورد بی‌مهری و نقد قرار گرفته‌اند؛ مناطقی که در نقاط کم‌برخوردار کشور احداث شده و بدون داشتن بودجه ملی و به صورت خوددرآمد، اقدام به ایجاد زیرساخت‌ها نموده و فضا را برای ورود سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی مهیا کرده‌اند.