فلسفه ذاتی ایجاد مناطق آزاد از نیمه‌دوم قرن بیستم به موضوع بین‌المللی شدن توسعه در جهان برمی‌گردد. جریان توسعه با ارتقاء فناوری‌های ارتباطی و نیز پیچیده شدن فرآیندهای توسعه به شکلی گسترده وابسته به سطح روابط بین‌المللی کشورهای درحال توسعه گردید.