حمل‌ونقل، اغلب مهم‌ترين عامل تعيين‌كننده در مكان‌يابي صنعتي است‌. در هر سيستم اقتصادي خواه پيشرفته يا ابتدایي‌، ضرورت جابه‌جایي مواد‌، كالا، انسان، ايده و نوآوري به درجاتي وجود دارد‌؛ زيرا تمامي فعاليت‌هاي اقتصادي انسان در يك مكان جمع نيستند.

«ایران با دارا بودن مزیت‌های مختلف، باید به توسعه کمی و کیفی شبکه خطوط جاده‌ای، بزرگراهی، کریدورهای ترانزیتی و اتصالات شبکه جاده‌ای و ریلی با رویکرد توسعه حمل و نقل چندوجهی اقدام کند تا در آینده به هاب منطقه‌ای تبدیل شود».