مناطق آزاد ایران با وجود عملکرد مطلوب در حوزه‌های عمرانی، زیرساختی، محرومیت‌زدایی و همچنین جذب سرمایه‌گذاری‌های گسترده، در موقعیت بحرانی به لحاظ قوانین و نگاه جامعه و تصمیم‌گیران قرار گرفته‌اند.