در دورانی که سیاستمداران دولت دوازدهم و مجلس یازدهم در گیر و دار مباحث سیاسی ناشی از مذاکره و یا عدم مذاکره با امریکای جو بایدن برای اجرای توافق‌نامه برجام می‌باشند، ظرف سه سالی که دولت ترامپ از برجام خارج شد و کارزار تحریم حداکثری را بر ایران و ایرانیان عزیز در سطح بین‌المللی تعمیم داد، در مناطق آزاد کشورمان اوضاع بر گونه‌ای دیگر بود.

در تمامی کشورها برای جلب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، افزایش بهره‌وری، تسهیل تجارت، بهبود شرایط اقتصادی و... کمترین قوانین دست‌ و پاگیر را اعمال می‌کنند؛ سیاستی که مناطق آزاد ایران بر آن مبنا شکل گرفت تا با توسعه ‌این مناطق، سایر مناطق کشور نیز توسعه یابند.

تاثیر تحریم‌ها بر زندگی مردم بر کسی پوشیده نیست؛ گواه این موضوع، آمار تلفات جانی ناشی از بیماری کرونا در این روزهاست. اوایل بهار بود که به دلیل تعطیلی آمار مرگ و میر به نصف کاهش پیدا کرده بود، اما متاسفانه به سبب اقتصاد درگیر با تحریم، دولت در این مدت ناتوان از تمدید طرح تعطیلی‌ها به خاطر هزینه‌های گزاف شد و طبیعتا آمار مرگ و میر ناشی از کرونا به شدت روند صعودی پیدا کرد. این شمه‌ای از فشار تحریم‌ها نه صرفا بر اقتصاد، بلکه جان مردم است.

نقش مناطق آزاد در تمام دنیا با محوریت تقویت اقتصاد کشورها و ایجاد تعامل و تجارت، خارج از چارچوب‌های تعریف شده در داخل سرزمین‌های اصلی با کشورهای مختلف ترسیم گردیده است. با نگاهی به تعریف منطقه آزاد تجاری-صنعتی می‌توان به درک بهتری از نقش این مناطق در توسعه اقتصادی هر کشوری رسید.