واژه پارلمان با توجه به ریشه لاتین خود: Parlementum و فعل Parler در لغت به معنای «صحبت کردن و گفت‌وگو کردن» می‌باشد (پارسایار، 1376: 305). معنای اصطلاحی پارلمان نیز از این دایره خارج نیست: مکانی برای مباحثه و تامل و در نهایت تصمیم‌گیری در باب مهم‌ترین مسائل اقتصادی‌، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی یک کشور. «هیات نمایندگی متشکل از افرادی که مردم، مسئولیت نمایندگی خود را به آنها سپرده‌اند تا با استفاده از یک چارچوب حقوقی، به وضع قانون و به نحوه مسئولانه‌ای بر اجرای قانون توسط قوه مجریه بپردازند» (جلالی،1387:‌ 46). (رضا جلالی، 1387. راهنمای تحلیل نیاز قانونگذاری، تهران، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، چاپ اول)