چابهار، منطقه‌ای منحصربه‌فرد جهت توسعه گردشگری دریایی

به گزارش اخبار آزاد مناطق، صنعت گردشگری با عنایت به پتانسیل بالای سواحل چابهار، می‌تواند یکی از جذاب‌ترین مکان‌های دنیا برای اثر در اقتصاد محلی و ملی باشد. همچنین اگر به شرق چابهار از جاده ساحلی حرکت کنیم می‌توان به سواحل بکر و سنگی برخورد نموده که همانند آن در جهان وجود ندارند که در در شرق منطقه چابهار کنار سواحل اقیانوس هند بیش از ۳۲نقطه گردشگری و دیدنی وجود دارد که از ۱۱۵کیلومتری ساحل شرقی ۷۰کیلومتر سواحل صخره و مابقی سواحل ماسه و مرجانی هستند؛ این خود مزید بر علت جذب گردشگری فراوانی است.

چابهار با شروع فصل مونسون در تیرماه یکی از شهرهای خنک کشور به حساب می‌آید که از تهران نیز خنک‌تر است و این خود ایجاد اشتغال و مزیت‌های اقتصادی فراوانی برای این منطقه به همراه دارد و با وجود اینکه، سواحل مَکٌّران محور توسعه و ترانزیت در منطقه شرق کشور است و براساس برنامه‌ریزی صورت گرفته برای آینده‌ای نزدیک چابهار در منطقه به قطب گردشگری دریایی کشور هدفگذاری شده است.

منطقه چابهار با توجه دارا بودن اقیانوس، خلیج و دریا از اهمیت بالایی برای اقتصاد دنیا برخوردار است که حتی این را در اقتصاد محلی نیز می‌توان مشاهده نمود، به عنوان مثال در سواحل چابهار، کنارک و دشتیاری ۱۲بندر صیادی وجود دارد که در حال حاضر این دوازده بندر قابلیت گردشگری را دارند که سالانه هزاران گردشگر از بندرهای صیادی گواتر، کنارک و درک دیدن می‌کنند، تا جایی که در بندر گواتر در نقطه صفر مرزی ایران-‌پاکستان بیشتر صیادان شغل خود را تغییر داده و به گردشگری  روی آورده اند. البته در این زمینه مردم بومی با اقدامات و آموزش‌های فعالین خودجوش گردشگری این حرفه را شروع کرده‌اند که اگر این روند با سرمایه‌گذاری کلان همراه شود می‌تواند زندگی بومیان منطقه را متحول نماید.

آنچه دیده می‌شود طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، توسعه سواحل مکران به زودی انجام خواهد شد که از غرب آن که از روستای درک شروع می‌شود، اجرای طرح‌های مختلف گردشگری در روستاهای تنگ و گوردیم و ایجاد اقامتگاه‌های بین راهی در روستای کهیر مشاهد می‌گردد؛ که این خود نوید مثبت می‌باشد. آنچه نشان می‌دهد این است که سواحل کنارک یک ظرفیت عظیم در راستای ارزآوری و اشتغال و دارای مزیت‌های اقتصادی فراوان می‌باشد.

در حوزه پرورش میگو در روستای کلانی یک کار کاملا صنعتی  با تکیه بر دانش صورت گرفته که اشتغال و مزایای اقتصادی این طرح در زندگی روزمره مردم روستاهای اطراف دیده می‌شود. اجرای طرح‌ها و پروژه‌های پرورش میگو،  باعث به کارگیری نیروهای بومی منطقه  برای اشتغال در این طرح شده است.

منطقه چابهار با بهره‌گیری از اقتصاد دریامحور و توجه به بخش گردشگری دریایی ظرفیتی منحصربه‌فرد در کشور است. مطالعات طرح ساماندهی نوار ساحلی شرق و غرب چابهار باتوجه به وجود بیش از ۲۰۰نقطقه گردشگری، با بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود دریا و توجه به بخش گردشگری دریایی، مزیتی است که باید از آن نهایت بهره را برد که در منطقه این مطالعات صورت نگرفته و باعث عقب ماندن از توسعه منطقه‌ای خواهد شد.

توسعه زیرساخت‌های سواحل در تمام جهان محور اصلی شکوفایی اقتصاد مناطقی هست که در کنار دریا قرار دارند، چابهار نیز تا حدودی به این برنامه نزدیک است اما باید تلاش نمود تا با این ظرفیت‌ها که در کنار اقیانوس هند وجود دارند، نهایت بهره‌برداری را نمود، چراکه تنها جامعه محلی نمی‌تواند کاری پیش ببرد و باید با برنامه‌ریزی توسعه زیرساخت‌های گردشگری در نوار ساحلی منطقه و فراهم شدن بستر لازم جهت سرمایه‌گذاری آسان، شرایط را برای جذب گردشگران مهیا نمود.

همه فعالین گردشگری در چابهار با حمایت‌های سازمان منطقه آزاد چابهار باید تلاش کنند تا این منطقه به جایگاه اصلی و واقعی خود برسد؛ در این زمینه دانشگاه‌ها و شرکت‌های فناوری و دانش‌بنیان می‌توانند در حوزه تقویت اقتصاد دریامحور و گردشگری دریایی موثر باشند. دانشگاه‌ها در راستای طرح توسعه سیستان و بلوچستان خصوصا سواحل مکران می‌توانند با فراهم کردن شرایط تحصیل برای دانشجویان بومی، زمینه جذب پس از پایان تحصیلات را نیز فراهم نمایند، که این خود باعث شکوفایی گردشگری محلی با توجه به شناخت مردم بومی از منطقه خواهد بود.

چابهار شهری هست که در شرق آن منطقه دشتیاری و غرب آن شهرستان کنارک قرار دارد که  بخواهیم به ظرفیت‌های دریا اشاره کنیم، می‌توان از صخره وحشت در ۵کیلومتری شرق شهر چابهار نام برد، در صورتی که مطالعه دقیقی در آنجا صورت گیرد، می‌توان با ایجاد زیرساخت مناسب با کمترین تغییر در طبیعت بکر، اقتصاد بومی را دگرگون ساخت.

روستای رمین نیز ظرفیت فراوانی جهت توسعه دارد که یکی از روستاهای خاورمیانه است که موج‌سورای در آن چند سالی است رواج پیدا نموده که در صورت توجه ویژه در کنار توسعه، این ورزش می‌تواند در تابستان هزاران گردشگر داخلی و خارجی را به منطقه سرازیر کند.

دریاچه صورتی در ۱۵کیلومتری شهر چابهار کنار ساحل اقیانوس هند بستر مناسب برای اجرای پروژه‌های عمرانی و زیرساخت‌ها ‌می‌باشد، که با ایجاد بستر و زیرساخت‌های مناسب موجب جذب گردشگر خواهد شد، به طور مثال دریاچه صورتی هلیر در کشور استرالیا نمونه بارز و الگوی مناسبی برای توسعه لیپار وکیژدپ می‌باشد. البته برتری لیپار این است که دسترسی به آن آسان بوده و سرمایه‌گذران و گردشگران با امنیت بیشتر به آن نگاه ‌می‌کنند.

برنامه‌ریزی توسعه سواحل مَکُّران با مزیت اقیانوسی بودن، فعالیت ترانزیتی و وجود سازمان منطقه آزاد چابهار با نقش حمایتی و توسعه‌ای که اکنون در حال ایفا است با محوریت دریا و ارتقاء توان بازدارندگی، یکی از جذاب‌ترین مقصدهای گردشگری می‌باشد که هر ساله بیش یک میلیون نفر گردشگر از سواحل چابهار دیدن می‌کنند.

چشم‌‎انداز گردشگری آینده چابهار در جنوب شرق کشور امیدوار کننده است؛ درک اهمیت دریا و نیز تقاضای مشارکت در سرمایه‌گذاری در سطح  منطقه آزاد چابهار توسط سرمایه‌گذاران خوش‌بین در قلب سواحل مَکُّران به ‎چشم می‌‎خورد که در صورت توجه و اجرایی شدن مطالعات و پروژه‌ها می‌توان به توسعه صنعت دریامحور به ویژه در بعد گردشگری امیدوار بود.

برای رونق بنادرهای کوچک صیادی در سواحل چابهار نباید منتظر توسعه بود، به عنوان مثال مثال اگر به گواتر توجه نماییم بدون دخالت سرمایه‌های کلان، گردشگری بندر کوچک گواتر دگرگون شده است، چراکه این روستا از موهبت دریا و جنگل‌های حرا بهره‌مند است.

برای توسعه اقتصاد دریامحور در منطقه سواحل مکران، می‌توان با عنایت به فعالیت بومیان منطقه دو گزینه را در نظر گرفت، ابتدا اینکه اقتصاد را بر پایه صیادی ادامه دهیم و همچنین فعالیت در بخش گردشگری؛ ناگفته نماند بندری همچون بریس، هر دو قابلیت را دارا می‌باشد هم گردشگری و هم صیادی که مکمل هم هستند؛ البته تجهیز و برنامه‌ریزی مناسب جهت رونق بخشیدن به بندرهای کوچک صیادی در راستای افزایش جذب گردشگری نیز موثر است.

توسعه گردشگری دریایی در سواحل مکران گامی تاثیرگذار در جهت رونق بخشی معیشت ساحل‌نشینان است. همچنین بنادر سیستان و بلوچستان در ترابری مسافری دریایی سهم ناچیزی دارند که یکی از بزرگترین ضعف‌ها در قسمت صنعت گردشگر دریایی می‌باشد.

حوزه دریایی نواحی مَکُّران  از نظر جذب گردشگر اهمیت زیادی دارند، زیرا با وجود دسترسی به آب‌های آزاد اقیانوس هند و موقعیت جغرافیایی عالی، در چهارراه جهانی قرار دارد.

امروزه برنامه‌ریزی طبق مطالعات جهانی پیش می‌رود و برنامه بین‌المللی این است که گردشگری، مناسب‌ترین جایگزین  برای نفت تلقی می‌شود؛ به همین منظور منطقه چابهار ظرفیت مناسبی برای این امر دارد.