قانون مناطق آزاد
سه نسل پیشین، چراغ راه مناطق آزاد نسل چهارم در ایران
مناطق آزاد در ایران با اهدافی چون جذب سرمایه‌گذاری، تولید و صادرات، انتقال تکنولوژی به داخل کشور، تسریع در اجرای امور زیربنایی، عمران و آبادانی، رشد و توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال تاسیس شدند؛ اما واقعیت آن است که این اهداف به صورت صد درصدی محقق نشده است؛ چراکه قانون مناطق آزاد در این سال‌ها به طور کامل به اجرا درنیامد! باید اذعان داشت که آیین‌نامه‌ها و مصوبات متناقضی در این سال‌ها بر مناطق آزاد تحمیل و موجب ناکارآمدی مناطق شده است.
گذر از اقتصاد نفت‌پایه با جلا و جلوه گردشگری در مناطق آزاد
جهانگردی، پدیده‌ای است که از قدیم‌الایام در جوامع مختلف انسانی وجود داشته است، اما با ورود به عصر مدرن به صورت یک صنعت سودده در حوزه‌های مختلف بالاخص اقتصادی درآمده و از این حیث مورد توجه بسیاری از کشورهای دنیا قرار گرفته است.
برساخت تبیین مشترک از مناطق آزاد در دولت سیزدهم
خبر، عرصه مواجه با واقعیت است نه حقیقت؛ یعنی کارویژه و رسالت خبر و رسانه بازشناسی، تبیین و تجزیه و تحلیل امر واقع شده است، نه آنچه باید باشد ولی نیست؟! چراکه در غیر این صورت ذات خبر دارای بعد ارزشی‌ای حقانی و غیرحقانی شده و خبر به ردای تفسیر به‌رأی از سوی تولید و مصرف کننده آن ملبس می‌شود.
توسعه تولید و جذب سرمایه‌گذاری بر پیکره مناطق آزاد
هدفگذاری اقتصادی بر محور تولید و صادرات یکی از راهکارهای برون‌رفت از شرایط سخت اقتصادی کشور است؛ نکته‌ای که تمامی کارشناسان اقتصادی در شرایط کنونی با توجه به افزایش نرخ ارز و توجیه صادرات بیان می‌کنند.
از ریاست بر دستگاه قضا تا ریاست بر شورای عالی مناطق آزاد
شاید اصلی‌ترین مشکل این است که از همان ابتدا مناطق آزاد اولیه در ایران با مدل درستی طراحی نشدند؛ این مناطق با وجود محروم بودنشان و نداشتن زیرساخت‌ها شروع به کار کردند. اینکه براساس مدل‌های جهانی زیرساخت‌های لازم در مناطق آزاد ایجاد نشد، می‌تواند بخش اصلی مشکلات فعلی مناطق آزاد باشد.
