پیش به سوی توسعه در سال۹۷

حسین مرادی سردبیر نشریه مناطق آزاد

 

سال۹۶ رو به پایان است و در این دقایق به سختی نفس‌های آخر را می‌کشد؛ سالی پر از فراز و نشیب برای کشور هم از لحاظ اقتصادی و سیاسی و هم از نظر اتفاقات خوب و بیشتر تلخی که حادث شد و دل تمام ایرانیان را به درد آورد، سالی که بیش از نیمی از آن در غم و اندوه سپری شد.

یکی از مهم‌ترین رویدادهای سال ۹۶، انتخابات ریاست جمهوری بود که در پی آن دکتر حسن روحانی با رای قاطع و اکثریت مردم برای دومین بار بر صندلی ریاست دولت تدبیر و امید تکیه زد؛ انتخابی که در ابتدای سال جاری روح و امیدی دوباره بر دل مردم این سرزمین دمید با این نگاه که دور دوم ریاست جمهوری حسن روحانی، قفل‌هایی که در دوران قبل خصوصا در دولت‌های نهم و دهم بسته شده‌ بود و به واقع به راحتی یارای باز کردن‌شان هم نبود، با تدبیر دولت امید باز گردد؛ همان گونه که در ۴سال اول و در دولت یازدهم اتفاقات میمون و مبارکی همچون برجام نتیجه انتخاب هوشمندانه مردم ایران شد.

درست است که هنوز قطار توسعه و پیشرفت به درستی بر روی ریل‌های خود قرار نگرفته و با سرعتی نه‌چندان زیاد در حال حرکت است، اما بی‌شک با نگاهی منصفانه و به دور از غرض‌ورزی می‌توان این مورد را تایید کرد و بر آن صحه گذارد که شرایط اقتصادی، سیاسی و خصوصا بین‌المللی ایران تفاوت غیرقابل قیاسی با دوران پیش از برجام داشته است.

حذف قسمت اعظمی از تحریم‌ها، باز شدن درب‌های کشور بر روی سرمایه‌گذاران خارجی و گسترش و افزایش مراودات خارجی و بین‌المللی ثمره و نتیجه برجام بوده که حالا پس گذشت چند سال به خوبی رخ می‌نماید که این تحول را به راحتی در مناطق آزاد تجاری صنعتی کشور می‌توان مشاهده نمود.

مناطق آزاد هفتگانه‌ای که در دولت‌های نهم و دهم به واقع و گفته بیشتر کارشناسان اقتصادی تنها محل‌هایی بودند برای رانت‌خواری و زمین‌خواری و به قول آن جمله معروف حیاط خلوتی بودند برای دولت وقت که از دل آن افرادی سر به بیرون آورند که امروز می‌بینیم در میان دستبند آهنین قانون گیر افتاده‌اند.

اگر نگاهی درست به مناطق آزاد و حتی دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی در دولت‌های پیش از دکتر روحانی بیندازیم، به راحتی متوجه این نکته می‌شویم که هدف از بودن مناطق آزاد چه بود و چرا در طول چهار، پنج سال گذشته مدیران عامل مناطق آزاد و دبیران و معاونین دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی تا این حد با سختی و مشقت کارها را پیش برده و با چه کاستی‌هایی دست و پنجه نرم کرده‌اند تا این مناطق را دوباره به مدار واقعی خود برگردانده و بتوانند در مسیر توسعه و پیشرفت حرکت کنند؛ کما اینکه هنوز هم هستند به ظاهر دوستان و عزیزانی که در مسیر، سنگ‌اندازی و مشکل‌تراشی می‌کنند اما مدیران و معاونین مناطق و دبیرخانه با نیرویی وصف نشدنی تمام عزم خود را جزم کرده‌اند تا به منتقدین ثابت کنند معنای واقعی منطقه آزاد چیست!

باتوجه به تغییرات صورت پذیرفته در بدنه مناطق آزاد کشور و همچنین قرارگیری بر روی خط ثبات در اغلب این مناطق، امید می‌رود در سال جدید همچون ۴سال گذشته و با حرکت و جهشی بلندتر شاهد دستاوردها و موفقیت‌های بیشتر مناطق آزاد ایرانمان باشیم تا به واسطه وجود چنین گلوگاه‌هایی خصوصا که در نقاط مرزی و بعضا محروم قرار دارند، تحولات صنعتی و توسعه اقتصادی پایدار در ابتدا در همین مناطق و سپس به داخل کشور را نظاره کنیم.

تیم نشریه مناطق آزاد به عنوان عضو کوچکی از این تشکیلات، دست تمامی مدیران، معاونین، پرسنل، فعالین اقتصادی و تمامی زحمت‌کشان در حوزه مناطق آزاد کشور را به گرمی می‌فشارد و به نوبه خود از تمامی عزیزان که با وجود همه سختی‌ها با انرژی مضاعف به کار خود که همانا خدمت به ایران عزیز است، ادامه می‌دهند؛ تقدیر و تشکر می‌کند. با امید به این که در سال جدید دوباره در کنار هم با قدرت بیشتر و دست در دست هم به سوی آبادی کشور قدم برداریم.